Python nie taki straszny. Zobacz, co warto wiedzieć na początku drogi

Zacznijmy od początku – czym właściwie jest Python? Jego twórca, Guido van Rossum, definiuje go jako: “zaawansowany język programowania, którego filozofia designu polega na czytelności kodu oraz syntaksie pozwalającym programistom wyrazić dane koncepcje w niewielkiej ilości linijek kodu.”
Leandro Tk. Software Engineer w QuintoAndar. Inżynier oprogramowania, redaktor The Renaissance Developer oraz autor tekstów o programowaniu na Medium i freeCodeCamp. W tym artykule TK opowiada o swoim doświadczeniu z Pythonem i przedstawia jego strukturę i działanie w sposób niezwykle przystępny dla osób początkujących. Polecamy go każdemu, kto zastanawia się nad podjęciem nauki tego języka. Poniższy tekst został przetłumaczony za zgodą autora.
Pierwszym powodem, dla którego sam zacząłem uczyć się Pythona był fakt iż jest to w rzeczywistości piękny język programowania. Do nauki zachęcało też to, że pozwalał z łatwością kodować oraz wyrażać swoje myśli.
Kolejnym powodem był to, że Pythona możemy użyć w wieloraki sposób, np. do: nauki o danych, tworzenia stron internetowych oraz samouczenie się maszyn. Dodatkowo, ogromne serwisy jak Quora, Pinterest i Spotify używają Pythona, co mam nadzieję przekonało także i Ciebie do poznania tego języka. Co warto o nim wiedzieć na początku?
Podstawy
VARIABLES
O zmiennych można myśleć jak o słowach, które przechowują jakąś wartość.
W Pythonie łatwo zdefiniować zmienną i ustawić wartość. Wyobraź sobie, że chcesz przechować liczbę “1” w zmiennej o nazwie “one”. Zróbmy to:
1 |
one = 1 |
Prawda, że proste? Właśnie przypisałeś wartość “1” do zmiennej “one”.
1 2 |
two = 2 some_number = 10000 |
Możesz przypisać jakąkolwiek inną wartość do jakiejkolwiek innej zmiennej. Jak widać w powyższej tabeli, zmienna “two” przechowuje liczbę “2”, a “some_number” przechowuje 10,000.
Poza liczbami możemy również użyć booleans (True / False), strings, float, i wiele innych typów danych.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 |
# booleans true_boolean = True false_boolean = False # string my_name = "Leandro Tk" # float book_price = 15.80 |
Control flow: Conditional statements
“If” jest wyrażeniem używanym do ocenienia czy dany statement jest Prawdą, czy Fałszem. Jeśli jest to Prawda, zostanie wykonane to, co zostało zawarte w statement “if”. Na przykład:
1 2 3 4 5 |
if True: print("Hello Python If") if 2 > 1: print("2 is greater than 1") |
Ponieważ 2 jest większe niż 1, metoda “print” zostanie wykonana.
Jeśli wyrażenie “if” jest fałszywe, w zamian zostanie wykonany statement “else”.
1 2 3 4 |
if 1 > 2: print("1 is greater than 2") else: print("1 is not greater than 2") |
Ponieważ 1 nie jest większe niż 2, kod zawarty w statement “else” został wykonany.
Możesz również użyć “elif” statement:
1 2 3 4 5 6 |
if 1 > 2: print("1 is greater than 2") elif 2 > 1: print("1 is not greater than 2") else: print("1 is equal to 2") |
Looping / Iterator
W Pythonie możemy iterować w różny sposób. W tym artykule będę mówił o dwóch sposobach: while i for.
While Looping: gdy stwierdzenie jest Prawdą, kod w bloku zostanie wykonany i wywoła numery od 1 do 10.
1 2 3 4 5 |
num = 1 while num <= 10: print(num) num += 1 |
While loop potrzebuje “loop condition”. Jeśli pozostanie ono Prawdziwe to będzie się dalej iterowało. W tym przykładzie, kiedy num równa się 11, loop condition będzie False.
Kolejny kawałek kodu, aby lepiej zrozumieć co mam na myśli:
1 2 3 4 5 |
loop_condition = True while loop_condition: print("Loop Condition keeps: %s" %(loop_condition)) loop_condition = False |
Loop condition jest True, więc nadal będzie się iterować, i aż do momentu, gdy przestawimy go na False.
Jeśli chodzi o For Looping, musisz jedynie zaaplikować zmienną “num” do bloku, a “for” statement przeiteruje ją dla ciebie. Ten kod wydrukuje to samo co while code: od 1 do 10.
1 2 |
for i in range(1, 11): print(i) |
Proste, prawda? Zakres zaczyna się od elementu 1 aż do 11( 10 to dziesiąty element).
List: Collection | Array | Data Structure
Wyobraź sobie, że chcesz przechować liczbę 1 w zmiennej. Ale może teraz chcesz w niej przechować 2. I 3, 4, 5 …
Czy jest jakiś inny sposób, aby przechować wszystkie liczby, jakie chcesz, ale nie w milionach zmiennych? Zgadłeś – jest na to inne rozwiązanie.
Listto zbiór, który może zostać użyty do przechowywania listy wartości (jak na przykład wybrane przez ciebie liczby). Użyjmy go zatem:
1 |
my_integers = [1, 2, 3, 4, 5] |
Jak widzisz, jest to naprawdę proste. Stworzyliśmy szereg i zapisaliśmy go do przechowania na my_integer.
Być może zapytasz: “Jak mogę otrzymać jakąś wartość z tego szeregu?” Jest to bardzo dobre pytanie. List zawiera koncepcję zwaną indeksem – pierwszy element otrzymuje index 0 (zero), drugi otrzymuje 1 itd.
Aby uściślić, możemy przedstawić ten szereg i każdy element z jego indeksem. Pozwól, że to narysuję:
Używając syntaksu Pythona, jest to równie łatwe do zrozumienia:
1 2 3 4 |
my_integers = [5, 7, 1, 3, 4] print(my_integers[0]) # 5 print(my_integers[1]) # 7 print(my_integers[4]) # 4 |
Wyobraź sobie, że nie chcesz przechowywać liczb a jedynie strings, jak na przykład listę imion twoich krewnych. Moja wyglądałaby tak:
1 2 3 4 5 6 7 8 9 |
relatives_names = [ "Toshiaki", "Juliana", "Yuji", "Bruno", "Kaio" ] print(relatives_names[4]) # Kaio |
Działa w ten sam sposób jak liczby. Nieźle, prawda?
Właśnie nauczyliśmy się jak działają indeksy Lists. Za chwilę pokażę, jak możemy dodać element do struktury danych Lists.
Najbardziej powszechna metoda dodawania nowych wartości do Listsnazywa się